مفيش حاجه تستاهل

مافيش حاجة تستاهل إن انا وأنت ياقلبى نبكى عليه

إظهر اللــى جـواك وماتحـاولش مشاعــرك تداريه

اللى يبيعك بيعه وأوعاك تندم فى يوم عليه

مش نهاية الأيام ولا الأحلام ولا بدايتك لسه بتبتديها

اعتبرها غلطــة واهــى تجـــربــة ولازم نمـــر بيها

أتعلمت وأتألمت وبندم على ايام عشتها ليه


عذاب وجراح لازم بقى ترتاح من الدنيا وكل اللى فيها

عيش يومك ومتفكرش فى حد ولا تآمن لمخلوق فيها

أسف يادنيا ويا ناس على طبعى العجيب

بأعيش من جوايا وبأنسى كل اللى معايا

وبيضيع منى اغلى حبيب

انجرحت واتخدعت فى الاخر كل شىء

قسمة و نصيب

حياتى بأعيشها وبقول أيام وبتعدى وخلاص

بأرمى همومى وراه ظهرى ومابحاولش أظهرها للناس

بجد أسف على قلب كنت عايشله وحب فى قلبى شلته

أسف إن عشت أيام وعشقت أوهام وعمرى أنا بأيدى اللى سرقته

هارجع وأدور على الماضى وأقلب فى اللى فات

وعلى اللى عدى كله أنا مش راضى وبأقول ذكريات

ذكريات مش بأيدى رسمتها ذكريات ندمان قوى إنى قابلتها

ذكريات خلتنى أندم على السنين اللى فاتت وأيامى اللى انا عشتها

أحلامى اللى ضاعت منى وأنا ما حستش إنى حققتها

وقت مزيف وأيام كدابة وكلها أحزان وهموم

حياة غريبة ناس عجيبة بتتغير من جواها كل يوم

الملامح غير الملامح والنهارده مش زى إمبارح وألف شكل وألف لون

مافيش حاجة تستاهل خلاص

بعد سنين حــــــب وإخلاص

لازم علشان أعيش أخدع وأخون زى كل الناس

الضمير يموت وكمـــان معاه يموت جوايا الأحساس




مفيش حاجة تستاهل